Tekst źródłowy strony Społeczna gospodarka rynkowa - program dla Polski

===Ograniczenie roli państwa opiekuńczego===

1. Inwentaryzacja systemu redystrybucji. Dokładna informacja o wszystkich przepływach pomoże w racjonalnym zarządzaniu nimi.

2. Wprowadzenie do porządku prawnego „pracy solidarnej” (jak na przykład wychowywanie dzieci). Stworzenie systemu wynagrodzeń za tego rodzaju prace. Ich zrównanie z redystrybucją związaną z pomocą państwa prowadzi do fałszywego obrazu sytuacji.

3. Przeniesienie ośrodków decyzyjnych systemu redystrybucji do społeczności lokalnej. Zgodnie z zasadą pomocniczości i subsydiarności. Promowanie innych, niż finansowa form pomocy (na przykład rozwój przedsiębiorczości społecznej).

4. Reforma podatkowa. Rezygnacja z podatku dochodowego, a wprowadzenie w to miejsce podatków lokalnych (= opłata za korzystanie z lokalnych zasobów przez przedsiębiorstwo). Należy odwrócić zasadę redystrybucji podatków. Jest: państwo zbiera podatek i dzieli się ze społecznościami lokalnymi (subwencje i dotacje). Powinno być: podatki lokalne, z których regiony łożą na utrzymanie państwa. Podatki powinny być płacone w miejscu prowadzenia działalności.

===Ograniczenie negatywnych skutków ekspansji ekonomicznej i dominacji rynków finansowych w gospodarce.===

1. Stworzenie warunków rozwoju banków miejskich i walut lokalnych. Opracowanie strategii odchodzenia od gospodarki opartej na długu.

2. Przegląd polityki wspierania struktur sieciowych (klastry gospodarcze) i innych inicjatyw lokalnych. Promowanie działań efektywnych, opartych o lokalne zasoby (lepiej coś zrobić, niż kupić gotowe rozwiązanie).

===Odbudowa wspólnoty narodowej===

Wypracowanie nowej roli Kościoła Katolickiego w Polsce. Biskupi muszą przyjąć do wiadomości, że albo Kościół znajdzie swoją rolę w rozwoju kraju, albo zostanie w sferze społecznej zupełnie zmarginalizowany. To zaangażowanie powinno opierać się na Społecznej Nauce Kościoła. Na jej podstawie należy promować etyczne postawy w społeczeństwie (neoliberalizm powinien wreszcie być sprawiedliwie oceniony). W dalszej perspektywie – to zaangażowanie powinno prowadzić do konkretnych działań w sferze społecznej gospdarki rynkowej (one już są przez ludzi Kościoła prowadzone – należy je docenić, promować i upowszechnić).